-
1 rosnąć
2) to rise, ( potęgować się) to grow* * *ipf.1. ( o organizmach) grow; rosnąć jak na drożdżach l. w oczach shoot up; serce rośnie the heart swells.2. ( o roślinach) (= występować) grow, vegetate; rosnąć jak grzyby po deszczu spring up like mushrooms; rosnąć dziko grow wild; bot. ( o roślinach uprawnych) escape.3. (= być wychowywanym) grow up, be bred.4. (= zwiększać się) rise, grow; ( o cenach) rise, climb.5. (= potęgować się) grow.6. (= rozwijać się) develop.7. kulin. (o cieście, podnosić się) prove, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rosnąć
-
2 zamierać
impf ⇒ zamrzeć* * *(o dźwięku, głosie) to die lub fade away; (o człowieku: nieruchomieć) to freeze; ( o życiu gospodarczym) to come to a standstill, ( o żywych organizmach) to decay, to die* * *ipf.2. (o dźwiękach, głosie) die away, fade away; głos zamarł mi w gardle the words stuck in my throat.3. (= nieruchomieć) ( o człowieku) freeze; ( o ruchu ulicznym) die down; ( o życiu gospodarczym) come to a standstill; zamierać z przerażenia be petrified.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamierać
См. также в других словарях:
regenerować — ndk IV, regenerowaćruję, regenerowaćrujesz, regenerowaćruj, regenerowaćował, regenerowaćowany 1. biol. «o organizmach żywych i ich częściach: odradzać, odnawiać, odtwarzać» Niektóre zwierzęta szybko regenerują uszkodzone części ciała. 2. techn.… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
zregenerować — dk IV, zregenerowaćruję, zregenerowaćrujesz, zregenerowaćruj, zregenerowaćował, zregenerowaćowany 1. biol. «o organizmach żywych: odrodzić, odnowić, odtworzyć, wytworzyć na nowo utraconą lub uszkodzoną część ciała» Jaszczurka zregenerowała… … Słownik języka polskiego
akumulowanie — n I 1. rzecz. od akumulować. 2. to samo, co akumulowanie się Akumulowanie zmian ilościowych w organizmach. akumulowanie się rzecz. od akumulować się … Słownik języka polskiego
aminokwas — m IV, D. u, Ms. aminokwassie; lm M. y chem. aminokwasy «związki organiczne o charakterze amfoterycznym, zawierające w cząsteczce grupę karboksylową i grupę aminową, substancje stałe krystaliczne; pełnią ważne funkcje w organizmach żywych, m.in.… … Słownik języka polskiego
antytoksyna — ż IV, CMs. antytoksynanie; lm D. antytoksynayn biol. «przeciwciało neutralizujące działanie toksyn drobnoustrojów chorobotwórczych, powstające w organizmach wyższych zwierząt i człowieka pod wpływem antygenów; przeciwjad» … Słownik języka polskiego
biochemia — ż I, DCMs. biochemiamii, blm «nauka mająca na celu poznanie składu chemicznego i właściwości substancji w żywych organizmach oraz całokształtu zachodzących w nich procesów chemicznych; chemia fizjologiczna, biologiczna» … Słownik języka polskiego
bioelektryczny — biol. «dotyczący procesów elektrycznych zachodzących w organizmach żywych lub wywoływanych sztucznie» Prądy bioelektryczne … Słownik języka polskiego
bioenergetyka — ż III, CMs. bioenergetykayce, blm biol. «dział biochemii zajmujący się przemianami energetycznymi w organizmach żywych» … Słownik języka polskiego
biokatalizator — m IV, D. a, Ms. biokatalizatororze; lm M. y biol. biokatalizatory «substancje występujące w organizmach żywych, regulujące przebieg reakcji biologicznych; należą do nich: enzymy, hormony i witaminy» … Słownik języka polskiego
biologia — ż I, DCMs. biologiagii, blm «nauka o organizmach żywych, o życiu, jego przejawach i właściwościach, o jego powstaniu i rozwoju na Ziemi» ∆ Biologia molekularna «dziedzina badań z pogranicza kilku nauk biologicznych, zajmująca się głównie… … Słownik języka polskiego
